Verleden week gaf ik een workshop over het ontwerp van documentaire systemen. Tijdens de middaglunch zat ik aan tafel met Baudoin. Hij is een informaticus met enkele tientallen jaar ervaring. Baudoin is intern account manager van ICT bij een business unit. Hij zoekt oplossingen voor problemen. Het gespreksonderwerp kwam op mislukte informaticaprojecten. Overdreven complexiteit is vaak een van de oorzaken. "Jonge informatici", zegt hij, "hebben de neiging om snel ontwerpen te maken, en ze vol te steken met allerlei features zonder zich grondig af te vragen of die wel nodig zijn, en of het de zaken niet te complex maakt om te gebruiken. Soms missen ze wat wel nodig is. Naarmate mijn carrière vorderde kon ik mij steeds beter inleven in het werk van de gebruikers, en eens ik het probleem goed begrepen heb kan ik soms veel eenvoudiger ingrepen voorstellen". Hij beaamde de wetenschappelijke bevinding (en mijn ervaring), dat hoe meer je expert bent, hoe meer tijd je besteedt aan de behoefteanalyse, i.p.v. aan de oplossing.
Een vriend van me, Lieven, museumdirecteur zei me ooit: "Natuurlijk kunnen jongeren 20-30% harder werken. Maar ik ken de juiste mensen, en weet welk werk iets oplevert. Zo kan je 80-90% besparen."
Ik ben een nieuw boek beginnen lezen, en ik kwam er volgend citaat tegen dat bovenstaande heel mooi aanvult. Het komt uit Zen and the art of Motorcycle Maintenance van Pirsig, 1974
`Sometime look at a novice workman or a bad workman and compare his expression with that of a craftsman whose work you know is excellent and you'11 see the difference. The craftsman isn't ever following a single line of instruction. He's making decisions as he goes along. For that reason he’ll be absorbed and attentive to what he's doing even though he doesn't deliberately contrive this. His motions and the machine are in a kind of harmony. He isn't following any set of written instructions because the nature of the material at hand determines his thoughts and motions, which simultaneously change the nature of the material at hand...’
"In de beperking toont zich de ware meester" zei Goethe.
Doet mij denken aan de parabel van de 2 programmeurs, te vinden op volgende link: http://www.yorktown.ca/Webpages/yti/2pgmrpar.htm
Geplaatst door: Ludi Verhaegen | 29 november 2006 om 13:20
Parabel van de 2 programmeurs doe mij denken aan "La théorie du processus" van Paul Valery :
"Tout ce qui est simple est faux et tout ce qui est complexe est inutile"
http://lpsc.in2p3.fr/gpr/Dautreppe/Laherrere/laherrere_trans.htm
Geplaatst door: Bernard Vandecavey | 01 december 2006 om 22:40
Beste Bernard
Als ik onderstaande las in je tekst, dan heb ik zo het idee dat dit goed beschrijf waar ik veel mee bezig ben:
Désaccord
--------------
Le plus souvent, la cause est :
* Différence définition pour un même terme: il faut s'accorder sur une définition commune
* Inventaire identique avec mêmes évaluations des points positifs et négatifs, mais bilan différent car pondération différente: il faut s'accorder sur la pondération
* Hypothèses non spécifiées: il faut demander le détail des hypothèses
Geplaatst door: Steven Warmoes | 02 december 2006 om 20:44
Dag Steven
Uw blog is herkenbaar. Dit is ook het verschil tussen wat ik een goede en geen goede consultant vind. Het verschil heet "kunnen luisteren en kritische vragen stellen" alvorens met oplossingen te komen die dan altijd "tailormade" heten!
met vriendelijke groeten
Wino Wammes
Manager Recruitment&Selection and Training BASF
Geplaatst door: Wino Wammes | 04 december 2006 om 14:53