Mag je nu fouten maken of niet ?

Je hoort wel eens "in een lerende organisatie mag men fouten maken". Is dat zo? Leer je uit elke fout?

Het antwoord wordt duidelijker wanneer we enkele termen duidelijk definiëren in het kader van Kennismanagement:

• een fout is een ongewenst resultaat waar nochtans de kennis voor beschikbaar was om het resultaat te halen. Denken we maar aan dt-fouten;
• een vergissing is een ongewenst resultaat waar de kennis NIET voor beschikbaar is. Onze actie was dan een gevolg van gissen, liefst van een "educated" guess. Een mooi synoniem is mislukking, omdat je wat ge-luk moet hebben als je geen zekere kennis hebt. 

Uit vergissingen en mislukkingen kunnen we leren mits we:

• "after action" de "lessons learned" vast leggen om de volgende keer geen fouten te maken;
• "pre action" op zoek gaan naar bestaande kennis, zodat we enkel door het onbekende de gewenste resultaten niet halen. En als we nog verder gaan, dan kan je methodisch nadenken welke stappen je kan zetten om met zo weinig mogelijk kost zo veel mogelijk te leren uit eventuele mislukkingen.

Als er nog fouten gebeuren, dan kunnen we wel onderzoeken hoe het komt dat de bestaande kennis niet is opgezocht, toegepast... Maar eigenlijk zijn we dan op zoek naar waar het kennismanagement systeem dan gefaald heeft.

En ja, fouten maken is menselijk, we zijn niet perfect, we zijn geen computers. Maar juist daarom gebruiken we computers om ons te helpen geen fouten te maken.

Een echte Lerende Organisatie leert uit vergissingen en mislukkingen, maar is hoegenaamd niet tolerant voor fouten. Een lerende organisatie beheerst dus de kunst van het gracieus falen.

Comments

[Geplaatst door: Kurt Roesbeke]

Hoe communiceer je dan best 'the lessons learned' in een organisatie?

[Geplaatst door: KC]

Ik vind het belangrijk dat fouten en vergissingen worden gemeld en dat we ook hieruit leren als orgisatie. De melder dient hierbij niet persoonlijk te worden geviseerd of beoordeeld, maar de nadruk dient te liggen op de evaluatie en inhoud van de processen.

[Geplaatst door: Johan Ven]

Ik kan me volledig vinden in het artikel hierboven, maar in praktijk ervaar ik zelf dat dit iets enorm moeilijk is.

Waar trek je de grens tussen welke fouten 'toegestaan' mogen worden en welke niet? Het is vaak heel moeilijk om toe te kijken hoe fouten gemaakt worden. Ik probeer aan de hand van enkele vragen te stellen mensen dan dit inzicht te doen krijgen, maar als dat niet lukt, weet je dat het mis gaat lopen. Waarom denk ik het te weten waarom het mislukt: wel, omdat ik de fout zelf in't verleden ook al gemaakt heb of omdat iemand mij in't verleden dat tijdig heeft doen inzien.

Het problemen met fouten is dat daar anderen de dupe van worden, in de meeste gevallen is dat zelfs de klant. De gevolgen kunnen groot zijn: financiële compensaties, ontevreden klanten, … wat zelfs kan leiden tot verlies van klanten of verlies van mensen…

Een lerende organisatie moet fouten – of vergissingen – toestaan. Als organisatie moet je je continu verbeteren, als mens ook. Maar welke prijs/risico mogen we daarmee nemen? Als het ten koste gaat van de reputatie van je organisatie, moet je dan niet tijdig ingrijpen?
Zijn er geen systemen/methodieken om ervoor te zorgen dat men leert uit fouten vooraleer de gevolgen te groot zijn?

[Geplaatst door: Steven Warmoes]

@Kurt Onderstaand (oud) artikel kan jullie misschien inspireren? http://blog.warmoes.com/2006/10/van_tellen_tot_.html