Vaak krijg ik de vraag bij een klant of er wel een kenniscultuur is. Het probleem met de vraag is dat het begrip cultuur snel vaag of wollig is. We moeten het dus concreet krijgen. Het meest concrete is op zoek te gaan naar goede gewoontes. Het zijn de handelingen die we heel vaak doen, en waar we vaak niet bij stil staan. De vraag wordt dan: "Hebben we goede gewoontes om kennis op te bouwen en te delen?"
De eerste goede gewoonte is vragen stellen als je iets niet weet. Dit kan door iets op te zoeken, maar ook door het aan iemand te vragen. En als je niet weet aan wie het te vragen, door iemand te zoeken die het zou kunnen weten, m.a.w. door je netwerk af te lopen.
De vraag wordt dan al veel concreter: stellen we genoeg vragen? En wat houdt ons desgevallend tegen?
- wordt je al te vaak afgewimpeld?
- wordt een vraag stellen ervaren als het toegeven dat je onvoldoende weet?
- wordt vragen stellen beschouwd als iemand lastig vallen die al veel te doen heeft?
- beschouwen mensen elkaar als concurrenten, en betekent een vraag beantwoorden het weggeven van een (vermeend) competitief voordeel?
- ...
Zie ook:
Reacties